TRPV1-receptoren spelen een essentiële rol bij pijnsignalering en hun activering door verschillende stimuli resulteert in aanzienlijk ongemak bij mensen.
Recent onderzoek heeft echter nieuw licht geworpen op de potentiële therapeutische toepassingen van het richten op deze receptoren. Met het vermogen om ongevoelig te worden gemaakt door het gebruik van capsaïcine en andere middelen, kan TRPV1 nieuwe hoop bieden aan mensen die worstelen met ontstekingen, neuropathie, astma en andere ziektetoestanden.
Bovendien zou een beter begrip van hoe TRPV1 interageert met kinine B1-receptoren kunnen leiden tot nog effectievere behandelingen voor neuropathische pijn. In deze blogpost gaan we dieper in op de functie van TRPV1-receptoren en onderzoeken we hoe ze kunnen worden ingezet voor therapeutische doeleinden.
Wat is de TRPV1-receptor?
De TRPV1-receptor, ook bekend als de vanilloïdereceptor, is een niet-selectief kationkanaal dat betrokken is bij pijnsignalering. Het wordt geactiveerd door verschillende stimuli, zoals hitte, zuren en chemicaliën zoals capsaïcine (de stof in chilipepers die verantwoordelijk is voor hun pittigheid). De TRPV1-receptor bevindt zich in sensorische neuronen door het hele lichaam en speelt een belangrijke rol bij pijnperceptie.
De TRPV1-receptor heeft een transmembraandomein dat bestaat uit zes alfa-helices met een porielusgebied. Deze structuur maakt het mogelijk om selectief aan ionen te binden en een pad te bieden waarlangs ze door het celmembraan kunnen gaan. Wanneer geactiveerd, zorgt deze instroom van ionen ervoor dat het neuron depolariseert en pijnsignalen naar de hersenen verzendt.
Capsaïcine kan worden gebruikt als een therapeutisch middel om TRPV1-receptoren te desensibiliseren. Topische toepassing van capsaïcine resulteert in een initiële activering, gevolgd door langdurige desensibilisatie die enkele dagen of zelfs weken kan duren.
De TRPV1-receptor is ook betrokken bij ontstekingen. De activering ervan veroorzaakt de afgifte van pro-inflammatoire moleculen, wat leidt tot een verhoogde bloedstroom, oedeem en rekrutering van immuuncellen naar de plaats van verwonding of infectie. Bovendien kan chronische activering van TRPV1-receptoren leiden tot degeneratie van zenuwvezels, wat resulteert in een verminderd pijngevoel.
Samenvattend is het begrijpen van de werking van TRPV1-receptoren cruciaal voor het ontwikkelen van nieuwe behandelingen voor pijnlijke en inflammatoire aandoeningen zoals neuropathie of astma.
Definitie en functie
TRPV1, of Transient Receptor Potential Vanilloid 1, is een receptor die behoort tot de TRP-receptorfamilie. Deze receptoren zijn betrokken bij verschillende fysiologische processen zoals pijnsensatie, temperatuurregulatie en ionenhomeostase. Activering van TRPV1 resulteert in een instroom van calciumionen in de cel, wat verschillende signaalroutes activeert die bij deze processen betrokken zijn.
De TRPV1-receptor is een niet-selectief kationkanaal dat de toegang van verschillende ionen mogelijk maakt, waaronder calcium, natrium en kalium. Deze receptor wordt geactiveerd door verschillende stimuli, waaronder hitte (boven 43°C), zuren (pH lager dan 5,2), bepaalde chemicaliën zoals capsaïcine in chilipepers en harsiferatoxine uit Euphorbia resinifera.
De functie van deze receptor houdt voornamelijk verband met zijn betrokkenheid bij de perceptie van pijn. Sensorische neuronen die de TRPV1-receptor bevatten, bevinden zich door het hele lichaam en spelen een cruciale rol bij het detecteren van schadelijke stimuli zoals hitte of chemische irriterende stoffen. Wanneer ze door deze stimuli worden geactiveerd, sturen ze signalen naar het ruggenmerg en de hersenen waar de pijnverwerking plaatsvindt.
Bovendien hebben recente onderzoeken aangetoond dat TRPV1 een belangrijke rol speelt bij andere pathologische aandoeningen zoals ontstekingen, omdat het kan worden gemoduleerd door verschillende ontstekingsmediatoren die vrijkomen tijdens ontstekingen, wat leidt tot sensibilisatie van vezels die deze receptoren tot expressie brengen, wat resulteert in een verhoogde reactie op daaropvolgende stimuli zoals als temperaturen boven ~35°. C wordt vaak gevoeld op de gewonde plek, wat een pijnlijker gevoel veroorzaakt.
Locatie van de TRPV1-receptor in het lichaam
TRPV1-receptoren zijn wijd verspreid door het lichaam, voornamelijk in sensorische neuronen. Ze zijn te vinden in verschillende organen zoals de huid, blaas en maag-darmkanaal. De hoogste concentraties TRPV1-receptoren worden aangetroffen in het perifere zenuwstelsel, terwijl de lagere dichtheden in het centrale zenuwstelsel worden aangetroffen.
In de huid is de expressie van TRPV1 het grootst op niet-gemyeliniseerde C-vezels en dun gemyeliniseerde Aδ-vezels, die verantwoordelijk zijn voor het detecteren van hitte-, koude- en pijnstimuli. Naast het gevoel van pijn spelen ze ook een belangrijke rol bij de thermoregulatie door temperatuurveranderingen op het huidoppervlak te detecteren.
TRPV1-receptoren worden ook tot expressie gebracht door bepaalde cellen van het immuunsysteem, zoals macrofagen en T-lymfocyten. Dit suggereert dat deze kanalen mogelijk een directe rol spelen bij ontstekingen op plaatsen waar ze aanwezig zijn.
Deze wijd verspreide TRPV1-receptoren maken ze tot een aantrekkelijk doelwit voor therapieën die gericht zijn op het moduleren van hun activiteit. Het veranderen van hun activiteit kan zowel gunstige als schadelijke gevolgen hebben, afhankelijk van wat er wordt behandeld, omdat het een cruciale regulerende rol speelt in verschillende lichaamssystemen.
Verband tussen de TRPV1-receptor en CBD
TRPV1-receptoren (Transient Receptor Potential Vanilloid 1) zijn ionische receptoren die betrokken zijn bij pijnperceptie en regulering van de lichaamstemperatuur. Studies hebben aangetoond dat CBD TRPV1-receptoren kan activeren en ongevoelig maken, wat zou kunnen bijdragen aan de pijnstillende en ontstekingsremmende effecten. Bovendien is aangetoond dat het antihyperalgetische effect van CBD wordt gemedieerd door TRPV1-receptoren en dat er geen sprake is van de cannabinoïdereceptoren CB1 en CB2 .
Hoe werkt de TRPV1-receptor?
De TRPV1-receptor functioneert als een niet-selectief kationkanaal, wat betekent dat er meerdere ionen doorheen kunnen. Het wordt geactiveerd door verschillende stimuli, waaronder hitte, zuren en bepaalde chemicaliën zoals capsaïcine die in chilipepers wordt aangetroffen. Activering van TRPV1-receptoren resulteert in een instroom van Na+ en Ca2+.
Deze instroom veroorzaakt de afgifte van neurotransmitters, waaronder substantie P en calcitonine-gen-gerelateerd peptide (CGRP), die betrokken zijn bij pijnperceptie. Interessant is dat TRPV1-receptoren desensibilisatie kunnen ondergaan na langdurige of herhaalde stimulatie met agonisten zoals capsaïcine of hitte. Dit proces brengt uitputting van de intracellulaire calciumvoorraden met zich mee, wat leidt tot verminderde gevoeligheid voor daaropvolgende stimulatie.
Naast zijn rol bij pijnperceptie, is TRPV1 ook betrokken bij ontstekingen. Activering van TRPV1 op perifere sensorische neuronen resulteert in de afgifte van neuropeptiden die resulteren in vasodilatatie en verhoogde permeabiliteit op de plaats van letsel of ontsteking. Dit proces resulteert uiteindelijk in de rekrutering en activering van immuuncellen die bijdragen aan pro-inflammatoire reacties.
Studies hebben ook aangetoond dat veranderde expressie of functie van TRPV1-receptoren geassocieerd is met verschillende pathologische aandoeningen, waaronder neuropathie en astma. In sommige gevallen kan chronische blootstelling aan agonisten resulteren in een permanente verhoging van de intracellulaire calciumconcentratie, wat leidt tot degeneratie van zenuwvezels en een verminderd pijngevoel.
Andere soorten TRP-receptoren zoals VRL-1 of TRPV2 voor detectie van schadelijke hitte; CMR1/TRPM8 voor het gevoel van kou; zijn ook bestudeerd, net zoals onderzoekers tegenwoordig dieper ingaan op de studie van deze specifieke receptorgroepen, wat inzichten oplevert in unieke functies die verder gaan dan hun naam doet vermoeden.
Activering van de TRPV1-receptor
Wanneer de TRPV1-receptor wordt geactiveerd door verschillende stimuli, waaronder hitte, zuren en bepaalde chemicaliën zoals capsaïcine (te vinden in gekruid voedsel), gaat deze open om de toegang van meerdere ionen tot de sensorische neuronen mogelijk te maken waar hij zich bevindt. De resulterende instroom van calciumionen veroorzaakt een elektrisch signaal dat door het neuron reist en uiteindelijk communiceert met andere neuronen in het ruggenmerg en de hersenen.
Studies hebben aangetoond dat wanneer er sprake is van aanhoudende activering van TRPV1-receptoren op zenuwvezels, dit kan leiden tot degeneratie en verminderde pijnsensatie. Overmatige activering van deze receptoren kan echter ook bijdragen aan ontstekingsaandoeningen en chronische pijn.
Van capsaïcine is aangetoond dat het effectief is bij het desensibiliseren van TRPV1-receptoren door een aanvankelijk pijnlijk gevoel te veroorzaken, gevolgd door een blijvende afname van de gevoeligheid. Dit betekent dat capsaïcine kan worden gebruikt als therapeutisch middel voor bepaalde vormen van pijnbestrijding.
Over het algemeen is het begrijpen van hoe TRPV1-receptoractivering werkt essentieel voor het ontwikkelen van nieuwe therapieën voor pijnverlichting en het verminderen van ontstekingen.
Rol van de TRPV1-receptor bij pijnperceptie
TRPV1-receptoren zijn sleutelspelers bij pijnperceptie. Deze ionotrope receptoren komen tot expressie in sensorische neuronen door het hele lichaam en kunnen worden geactiveerd door een verscheidenheid aan stimuli, waaronder hitte, zuren en bepaalde chemicaliën zoals capsaïcine. Wanneer TRPV1-receptoren worden geactiveerd, maken ze het binnendringen van meerdere ionen in de cellen mogelijk, wat leidt tot veranderingen in het membraanpotentieel en uiteindelijk tot pijnperceptie.
Interessant is dat, hoewel de TRPV1-activiteit voornamelijk wordt geassocieerd met schadelijke warmtesensaties zoals die geproduceerd door hete pepers of andere vanilloïde verbindingen die worden aangetroffen op het oppervlak van chilipepers of ook wel chilipepers worden genoemd, recent bewijs suggereert dat deze receptoren ook een rol kunnen spelen bij het koudegevoel via hun interacties met andere leden van de TRP-familie, zoals CMR1 en TRPM8.
Naast het bevorderen van pijnperceptie door activering door specifieke liganden, zoals capsaïcine, kunnen de expressieniveaus van deze kanalen in de loop van de tijd toenemen als gevolg van zenuwbeschadiging of ontsteking. Dit leidt tot hyperexciteerbaarheid, wat kan leiden tot chronische neuropathische pijn. Er is echter ook aangetoond dat capsaïcine therapeutische effecten heeft op deze routes: het kan de TRPV1-receptoractiviteit desensibiliseren en de symptomen verminderen die gepaard gaan met aandoeningen zoals perifere neuropathie.
Deze kennis biedt nieuwe mogelijkheden om nieuwe therapieën te ontwikkelen die erop gericht zijn dit kanaal selectief te targeten, in het bijzonder om het gedrag ervan niet alleen ten opzichte van externe factoren aan te passen, maar ook binnen interne modulatoren, wat zou kunnen leiden tot effectieve behandelingen die de kwaliteit van leven van patiënten verbeteren.
TRPV1-receptor en ontsteking
Er is aangetoond dat TRPV1-receptoren een cruciale rol spelen bij het reguleren van ontstekingen. Wanneer ze worden geactiveerd, kunnen deze receptoren de afgifte van verschillende pro-inflammatoire mediatoren zoals cytokinen en chemokinen veroorzaken. Dit leidt op zijn beurt tot een instroom van immuuncellen in ontstoken weefsels, wat resulteert in chronische ontstekingen.
Eén manier om de TRPV1-receptoractiviteit te moduleren is door capsaïcine te gebruiken. Capsaïcine is een verbinding die voorkomt in chilipepers en die de TRPV1-receptoren ongevoelig maakt bij plaatselijk gebruik of orale inname. Dit kan leiden tot een vermindering van pijn en ontstekingen.
Bovendien hebben recente onderzoeken gesuggereerd dat het richten op TRPV1-receptoren een veelbelovende strategie zou kunnen zijn voor de ontwikkeling van nieuwe ontstekingsremmers. Verschillende verbindingen die zich specifiek richten op de functie van de TRPV1-receptor worden momenteel in klinische onderzoeken uitgevoerd voor ontstekingsaandoeningen zoals reumatoïde artritis en osteoartritis.
Over het geheel genomen vertegenwoordigt de TRPV1-receptor een belangrijk therapeutisch doelwit voor de behandeling van ontstekingsziekten. Door de rol ervan in pijnperceptie en modulatie van ontstekingen te begrijpen, kunnen wetenschappers innovatieve behandelingen ontwikkelen die de resultaten voor de patiënt aanzienlijk kunnen verbeteren.
Rol van de TRPV1-receptor in de ontstekingsreactie
Het is bekend dat de TRPV1-receptor betrokken is bij verschillende pathologische aandoeningen, waaronder ontstekingen. Activering van TRPV1-receptoren op immuuncellen en sensorische neuronen kan aanzienlijk bijdragen aan de afgifte van pro-inflammatoire mediatoren zoals prostaglandinen, cytokines en histamine. Deze mediatoren bevorderen de vorming van oedeem en verhogen de gevoeligheid voor pijn.
Naast hun rol bij het bevorderen van ontstekingen lijken TRPV1-receptoren ook een beschermende rol te spelen door ontstekingsreacties te remmen door de activering van ontstekingsremmende routes. Eén onderzoek toonde bijvoorbeeld aan dat muizen zonder TRPV1 een verhoogd niveau van inflammatoire cytokines hebben na blootstelling aan de luchtwegen met allergenen.
De betrokkenheid van TRPV1-receptoren bij ontstekingen heeft de belangstelling gewekt om ze te gebruiken als therapeutische doelen voor ontstekingsziekten zoals artritis, astma en colitis. Van capsaïcine is aangetoond dat het ontstekingsremmende effecten heeft door desensibilisatie van TRPV1-receptoren op sensorische neuronen. Omdat capsaïcine echter ook andere subtypes van de vanilloïdereceptor (VR) activeert, kan de ontwikkeling van selectieve modulatoren voor individuele VR's specifiekere therapieën opleveren.
Over het geheel genomen spelen TRPV1-receptoren een complexe rol bij ontstekingen die nog niet volledig worden begrepen. Verder onderzoek is nodig voordat de ontwikkeling van nieuwe behandelingen die zich richten op deze receptoren voor ontstekingsziekten mogelijk wordt.
Potentiële therapeutische implicaties van TRPV1-receptormodulatie
Modulatie van TRPV1-receptoractiviteit heeft potentiële therapeutische implicaties voor verschillende pathologische aandoeningen zoals ontsteking, neuropathie en pijn. Modulatie kan worden bereikt door verschillende mechanismen, waaronder modificatie van het receptoroppervlak of -domein, evenals het gebruik van agonisten en antagonisten.
Capsaïcine is een bekende TRPV1-receptoragonist. Het is afgeleid van chilipepers en kan worden gebruikt om deze receptoren ongevoelig te maken door herhaalde activering. Dit leidt tot neuronale uitputting van substantie P in sensorische neuronen, wat resulteert in een verminderde pijnperceptie.
TRPV1-receptorantagonisten worden ook ontwikkeld voor therapeutische doeleinden. Ze werken door het ionenkanaal te blokkeren waardoor ionen de cel kunnen binnendringen, wat leidt tot depolarisatie en overdracht van het zenuwsignaal. Door dit proces te blokkeren, kunnen ze pijnlijke gevoelens verminderen die worden veroorzaakt door overmatig neuronaal vuren.
Bovendien zijn indirecte interacties tussen TRPV1-receptoren met andere signaalroutes geïdentificeerd als potentiële doelwitten voor therapeutische interventies. Van kinine B1-receptorantagonisten is bijvoorbeeld aangetoond dat ze thermische hyperalgesie blokkeren in modellen van neuropathische pijn via indirecte interactie met TRPV1-receptoren via interleukine-1 bèta afgegeven door astrocyten.
Over het geheel genomen is het richten op TRPV1-receptoractiviteit veelbelovend als therapeutische aanpak bij verschillende pathologische aandoeningen waarbij pijn en ontsteking betrokken zijn. Er is echter verder onderzoek nodig om effectieve medicijnen te ontwikkelen die zich op deze receptoren richten, met minder nadelige effecten op gezonde weefsels.
Factoren die de TRPV1-receptoractiviteit beïnvloeden
TRPV1-receptoractiviteit kan worden beïnvloed door een verscheidenheid aan factoren, zowel fysische als chemische. Fysieke factoren die de TRPV1-activiteit kunnen beïnvloeden zijn onder meer temperatuur, druk en spanning. De TRPV1-receptor wordt bijvoorbeeld geactiveerd door hitte, waarbij de activeringsdrempel rond de 43°C ligt. Er moet echter worden opgemerkt dat deze drempel kan worden verlaagd in de aanwezigheid van andere stimuli, zoals ontstekingen.
Chemische factoren kunnen ook de activiteit van de TRPV1-receptor beïnvloeden. Capsaïcine is misschien wel de bekendste chemische activator van de TRPV1-receptor en is verantwoordelijk voor het warmtegevoel bij het eten van gekruid voedsel. Andere chemicaliën waarvan is aangetoond dat ze TRPV1 activeren of sensibiliseren, zijn onder meer zuren zoals protonen (H+), antioxidanten zoals resveratrol en curcuminoïden in kurkuma.
Receptordesensibilisatie is ook gemeld: blootstelling aan capsaïcine zal resulteren in desensibilisatie na voorbijgaande sensibilisatie als gevolg van de instroom van calcium tijdens de eerste stimulus. Er zijn echter verschillende niveaus tussen acute en chronische toepassing; verschillende kortetermijntoepassingen van capsaïcine zouden enerzijds kunnen leiden tot een afname van de pijnperceptie, maar ook de nociceptie kunnen verbeteren.
Er is gesuggereerd dat bepaalde endogene stoffen zoals lipiden of aldehyden in vitro direct of indirect kunnen veranderen. NB: deze zin moet worden herzien/geherformuleerd - ik weet niet helemaal zeker wat het betekent). Interessant is dat vanilloïde-achtige middelen in sommige gevallen kunnen fungeren als remmers/modificatoren van TRP-kanalen, waaronder TRV1, maar dit wordt tot nu toe voornamelijk op preklinisch niveau onderzocht.
Het begrijpen van deze factoren kan onderzoekers helpen beter te begrijpen hoe deze receptoren werken en dienovereenkomstig nieuwe therapeutische interventies te ontwikkelen zonder onbedoelde gevolgen te creëren die nog schadelijker zijn dan een gebrek aan behandeling. Hoe dan ook zal het begrijpen van de potentiële implicatie als een veelbelovende therapeutische kandidaat de activiteits- of expressiepatronen verandert, pre-applicatiestudies vereisen.
Fysieke factoren
De TRPV1-receptor wordt geactiveerd door een reeks fysieke factoren, waaronder hitte en kou. Warmte is de bekendste activator van TRPV1-receptoren, omdat ze vaak ‘warmtekanalen’ worden genoemd. Bovendien kan de TRPV1-receptor ook worden geactiveerd door extreem koude temperaturen.
Een andere fysieke factor die de activiteit van de TRPV1-receptor kan beïnvloeden, is mechanische stress of druk op de receptor. Dit omvat druk door ontstekingen in omliggende weefsels of compressie van tumoren of andere gezwellen.
Activering van TRPV1-receptoren door fysieke factoren zoals hitte en mechanische stress heeft belangrijke implicaties voor pijnperceptie en ontsteking. Activering van deze receptoren kan leiden tot een instroom van calciumionen in neuronen, wat kan resulteren in depolarisatie, resulterend in de overdracht van de pijnsensatie naar de hersenen.
Inzicht in hoe fysieke factoren TRPV1-receptoren in verschillende contexten activeren, zou onderzoekers kunnen helpen nieuwe doelen te identificeren voor therapeutische interventie bij pijnbeheersing en ontstekingsziekten. Vervolgens zullen we enkele chemische factoren onderzoeken die de TRPV1-activiteit moduleren.
Chemische factoren
TRPV1-receptoren worden niet alleen geactiveerd door hitte, maar ook door verschillende chemische factoren zoals capsaïcine, dat voorkomt in chilipepers. Deze activering resulteert in het openen van TRPV1-kanalen, waardoor de instroom van calcium- en natriumionen in de cellen mogelijk wordt. De instroom van deze ionen wijzigt het membraanpotentiaal, wat leidt tot de depolarisatie van sensorische neuronen en uiteindelijk de perceptie van pijn veroorzaakt. Bovendien kunnen TRPV1-receptoren ook worden geactiveerd door pro-inflammatoire stoffen zoals prostaglandinen en bradykinine die vrijkomen op ontstekingsplaatsen.
Interessant is dat TRPV1-kanalen desensibilisatie ondergaan bij continue blootstelling aan capsaïcine of andere agonisten. Dit fenomeen kan de pijnstillende eigenschap verklaren die wordt waargenomen bij de toediening van capsaïcine. Bovendien zijn verbindingen die werken als TRPV1-antagonisten geëvalueerd voor gebruik als analgetica bij bepaalde aandoeningen, zoals neuropathische pijn, waarbij ze een vermindering van de pijnperceptie hebben laten zien.
De oppervlaktelokalisatie-expressie van TRPV1 maakt het een aantrekkelijk doelwit voor therapeutische modulatie met geneesmiddelen die op deze receptor inwerken met systemische effecten die verder gaan dan eenvoudige analgesie, waaronder regulering van de hartfunctie.
Daarnaast zijn er verschillende soorten vanilloïdereceptoren; een voorbeeld zou VRL-1 of TRVP2 kunnen zijn die reageren op warme temperaturen, terwijl andere reageren op koude stimuli (zoals CMR1 en TRPM8). Gezien zijn rol bij pijnsignalering en zijn betrokkenheid bij pathologische aandoeningen zoals ontstekingen en astma, zal het begrijpen van de mechanismen die ten grondslag liggen aan hoe we deze receptor kunnen moduleren echter nuttig blijken bij de ontwikkeling van nieuwe therapieën voor aandoeningen waarbij de huidige behandelingen ontoereikend blijven.
Conclusie: Belang van de TRPV1-receptor bij gezondheid en ziekte
De TRPV1-receptor speelt een cruciale rol bij pijnperceptie en ontsteking. De activering ervan door verschillende stimuli zoals hitte, zuren of bepaalde chemicaliën kan leiden tot een toestroom van ionen en een reactie in sensorische neuronen veroorzaken. Het is bekend dat capsaïcine, aangetroffen in chilipepers, de TRPV1-receptor desensibiliseert en als therapeutisch middel wordt gebruikt.
TRPV1-receptoren bevinden zich door het hele lichaam, inclusief op het oppervlak van zenuwvezels die betrokken zijn bij pijnsignalering. Activering van deze receptoren kan zowel positieve als negatieve gezondheidseffecten hebben. Hoewel hun activering een ontstekingsreactie kan veroorzaken die beschadigd weefsel helpt genezen, kan aanhoudende activering leiden tot degeneratie van zenuwvezels en een verminderde pijnsensatie.
De TRPV1-receptor is ook betrokken bij de regulatie van de hartfunctie, evenals bij andere pathologische aandoeningen zoals neuropathie en astma. Daarnaast zijn er andere soorten TRP-receptoren die een belangrijke rol spelen bij het detecteren van verschillende stimuli, zoals koude sensaties of druk.
Het begrijpen van de factoren die de TRPV1-receptoractiviteit beïnvloeden is essentieel voor het ontwikkelen van effectieve behandelingen voor gezondheidsproblemen die verband houden met de functie van deze receptor. Fysieke factoren zoals temperatuurveranderingen of mechanische stress kunnen de receptor activeren, terwijl chemische factoren zoals pH-niveaus of oxidatieve stress de functie ervan kunnen veranderen.
Concluderend: onderzoek blijft het belang van de rol van de TRPV1-receptor bij de behandeling van gezondheid en ziekte beter begrijpen. Verschillende soorten interventies gericht op het wijzigen van de activiteit ervan openen nieuwe wegen voor therapeutische managementprotocollen gericht op het omgaan met verschillende ziekten die erdoor worden veroorzaakt.
